Alkoholizm przejawia się poprzez uciążliwe pragnienie spożycia alkoholu. Uzależnienie dzieli się na psychiczne, fizyczne i społeczne. Uzależnienie fizyczne jesteśmy w stanie przezwyciężyć, dzięki farmakoterapii oraz odtruwania alkoholowego. Nauka życia w trzeźwości jest znacznie trudniejsza. Jedno wytrzeźwienie nie oznacza, że alkoholik już nie wróci do picia. Aby wyleczyć chorobę należy także zająć się kwestią psychiczną, czyli wewnętrznym przymusem, którego doświadczamy. Uzależnienie psychiczne jest leczone poprzez wiele form terapii. Alkoholik musi bliżej poznać swoją chorobę, aby wiedzieć, jak sobie z nią radzić. Uzależnienie społeczne ujawnia się w kontakcie z drugim człowiekiem. Grupy społeczne, do których należymy mogą negatywnie wpłynąć na rozwój alkoholizmu. Dlatego ważne jest przebywanie wśród odpowiednich osób. Alkoholicy powinni rozważniej dobierać towarzystwo.
Alkoholizm powoduje trud w odmówieniu alkoholu. Oznacza to brak kontroli nad swoim zachowaniem. Uzależniony nie potrafi nie skorzystać z okazji i nie napić się alkoholu. Ma także problem z utrzymaniem racjonalnej ilości. Jego picie zazwyczaj opiera się na upijaniu się do nieprzytomności. Jeden kieliszek zwykle zamienia się w całą butelkę. W ten sposób choroba całkowicie opanowuje wolną wolę chorego. Mimo wszelkich starań alkoholik nie jest w stanie samodzielnie uwolnić się od potężnej siły alkoholu.
Alkohol – rozpowszechniona używka
Na naszym świecie nie ma osoby, która nie słyszałaby o alkoholu. Nawet małe dzieci słyszą i po jakimś czasie rozumieją, jaką rolę w życiu odgrywa dana używka. Spożywamy alkohol powszechnie, na co dzień. Każdego dnia doszukujemy się okazji, które moglibyśmy świętować poprzez spożywanie alkoholu. Jesteśmy uwikłani w pewnego rodzaju tradycję oraz nawyk, według którego większość okazji służy świętowaniu przy alkoholu.
Alkohol dostaniemy na każdym kroku. Nie musimy się wysilać, żeby dostać używkę. Wszechobecny alkohol jest niezwykle groźny, ale też popularny. Jak każda zakazana rzecz, kusi najmłodszych członków społeczeństwa do spróbowania. Jest niedozwolony poniżej 18 roku życia, co jedynie zachęca młodzież do sięgnięcia po niego. Już w wieku nastoletnim mają miejsce pierwsze kontakty z alkoholem. Mimo zakazu, wiele sklepów sprzedaje używkę, bez okazania dowodu tożsamości. Ze względu na nikłą trudność w dostępności alkoholu może go dostać każdy. Nasz kraj nie zakazuje spożywania napojów wysokoprocentowych, dlatego ludzie nie potrafią znaleźć w sobie hamulca. Istnieje bowiem przekonania, że jeżeli coś istnieje na świecie, to jest dla ludzi. Niestety w tym wszystkim zapominamy o umiarze. Mając do wyboru różnego rodzaje alkohole wybieramy to, co najlepiej smakuje, zapominając o skutkach ubocznych.
Jak powstaje alkoholizm?
Alkoholizm powstaje w nas, a dokładniej – w naszych głowach. Jesteśmy sami sobie winni, gdy uzależniamy się od alkoholu. Wszystko jednak jest spowodowane słabą wiedzą na temat choroby oraz kwalifikowanie się do grupy zwiększonego ryzyka. Alkoholizm zaczyna się w momencie zmiany stosunku do alkoholu. Spożywamy go przy każdej okazji, tłumacząc sobie jaki przyjemny efekt nam daje. Określenie go jako „przyjemny” ma oznaczać korzystny w danej chwili. Spożywamy alkohol, ponieważ jesteśmy smutni, nieszczęśliwi, przygnębieni, zestresowani, zmęczeni lub źli. Okazuje się, że używka znajduje wiele zastosowań i odpowiada większości naszych problemów. Potrzebujesz relaksu? Wypij piwo. Takie rozwiązania przechodzą z pokolenia na pokolenie. Kiedyś zasłyszane mogą doprowadzić do rozwoju uzależnienia.
Alkohol jest środkiem groźnym, który w odpowiednich ilościach daje efekt euforyczny i antydepresyjny. Jego „pozytywne” działanie nie trwa jednak długo. Nie potrafimy się powstrzymać, jeżeli chodzi o ilość jego spożycia. Z każdym kolejnym łykiem przestajemy czuć radość. W zamian za to jesteśmy otępieni i nie do końca poprawnie postrzegamy rzeczywistość. Alkoholizm ujawnia się, gdy tracimy nad sobą kontrolę. Brak asertywności sprawia, że szybko przyzwyczajamy się do dużych ilości trunku. Asertywność jest przysłaniana korzystnymi efektami.
Pamiętajmy, że taka chwila relaksu, może nas dużo kosztować. Wiadomo, że po jednym razie nikt się nie uzależnia. Choroba wychodzi dopiero po wielu latach nadużywania. Uzależniony przechodzi przez każde stadium i zyskuje coraz więcej gorszych objawów, które zaczynają utrudniać mu normalne życie.
Jak żyć z alkoholikiem?
Nałóg dotyka wszystkich wokół alkoholika. Choroba nie wybiera, dlatego zachorować może każdy. Co zrobić, gdy ktoś z naszych bliskich cierpi na alkoholizm? Przede wszystkim musimy zainteresować się psychoedukacją na temat uzależnienia, ponieważ większość osób nie zdaje sobie sprawy z wielu kwestii związanych z tym zaburzeniem. Aby wiedzieć, jak z nim walczyć, musimy dokładnie poznać, z czym się mierzymy.
Życie z alkoholikiem nie należy do najprostszych. Jego nałóg może wpływać na całe życie rodzinne. Co gorsza, uzależnienie odbija się na najmłodszych, uniemożliwiając im prawidłowy rozwój. Mieszkając z osobą chorą musimy okazywać mu dużo wsparcia, ciepła oraz miłości. To ciężkie zadanie, szczególnie, gdy alkoholik przez większość czasu zmaga się z targającymi nim negatywnymi emocjami, które uchodzą w postaci agresji. W domu panują kłótnie, spory i nieprzyjemna atmosfera. Jedne co możemy zrobić, to zasięgnąć porady specjalisty. Jeżeli zbagatelizujemy problem, to istnieje duża szansa, że problem dosięgnie także nas, na przykład w postaci współuzależnienia. Nie jest łatwo pomagać, jeżeli sami zaczniemy mieć problemy. Niektóre osoby z bezsilności także zaczynają pić. Aby uniknąć takich sytuacji oddajmy się w ręce terapeuty.
Alkoholik nie zawsze będzie chciał z nami rozmawiać. Przez większość czasu może być do nas negatywnie nastawiony, szczególnie, gdy zwrócimy mu uwagę, że spożywa za dużo alkoholu. W członkach rodziny jest jedyna nadzieja. Przede wszystkim nie wolno ulegać jego manipulacjom oraz wierzyć kłamstwom. Powinniśmy się przygotować na wszystkie nieprzyjemne zagrania z jego strony. Alkoholicy bardzo często obwiniają swoich bliskich za swój stan. Rodzina nie może poddawać się tym próbom. One są tylko po to, aby uzależniony mógł poczuć się na chwilę mniej winny i obarczony odpowiedzialnością za swoje zachowanie, a także wyrzutami sumienia.
Życie z alkoholikiem będzie łatwiejsze, jeżeli spróbujesz go zrozumieć. To nie łatwe, ale zdecydowanie najważniejsze zadanie. Szczególnie ważną rzeczą jest to, aby nie ukrywać choroby przed całym światem. Twój członek rodziny jest chory, dlatego zarówno on sam, jak i Ty musisz przyznać się do tego, że macie problem. Pod żadnym pozorem nie można tuszować i racjonalizować zachowania alkoholika. W ten sposób ochraniamy się przed współuzależnieniem i staramy się wyprowadzić rodzinę z kryzysu.
Pamiętaj, że nigdy nie jesteś sam. Warto korzystać z pomocy specjalistów oraz działań, które oferują. Z alkoholizmu nie da się wyjść w pojedynkę. Możesz wybrać – życie lub tragiczna śmierć. Do Ciebie należy ostatnie słowo.
